در این ریشهها ، ریشه اصلی و فرعی ، پس از آنکه رشد معمولی خود را تمام کردند. رشد راسی آنها متوقف شده ، در بافتهای آنها مواد ذخیرهای ، متراکم و انباشته میگردد. ریشههای غدهای از ساقههای غدهای مانند غده سیب زمینی ، به علت نداشتن جوانه به خوبی متمایز هستند. شکل کلی ریشههای غدهای تقریبا دوک مانند است، ولی ممکن است کروی یا تخم مرغی شکل نیز بشوند. بهترین نمونه مورد مثال در غدههای ریشهای ، غده کوکب است.
مورفولوژی غده کوکب
چون غدههای کوکب از ریشههای نابجا بوجود میآیند، بنابراین غدهها به صورت دستهای در بخش پایین پایه هوایی گیاه ، در خاک قرار میگیرند. هر کوکب دارای بخش فوقانی متورم و بخش پایینی نازک و باریک است. از لحاظ مواد ذخیرهای ، مواد اندوختهای غده کوکب از جنس پلی ساکاریدی به نام اینولین است. این ماده در فصل تابستان در ریشههای فرعی کوکب متراکم شده ، سبب تورم و غدهای شدن آن میگردد. در اواخر پاییز و اوایل زمستان برگهای بخش فوقانی ساقه خشکیده ، از بین میروند.
ساقه در بن چسبیده به غدهها هستند، باقی مانده ، در بهار آینده از همین قسمتهای ساقه ، جوانههای نابجا آغاز به رشد کرده ، با صرف مواد اندوختهای غده ، ساقه برگدار جدیدی و گیاه جدیدی را بوجود میآورند. وقتی ساقههای کوچک بخوبی رشد کردند و غدههای مربوط به آنها ، اندوختههای خود را از دست داده و تو خالی پلاسیده شدند. از بین میروند. از این پس ریشههای نابجای جدیدی در بن ساقههای تازه ، ظاهر شده ، در طول تابستان با اندوختن اینولین متورم و غدهای شده ، به نوبه خود در بهار دیگر ، رویش جوانههای تازه و تشکیل گیاه جدید را تضمین میکنند.
ریشههای مرکب
مانند ریشه ثعلبها که غدهای ساده یا پنجهای شکل هستند. هر غده در این ریشهها از الحاق چندین ریشه فرعی بوجود میآید. چنانچه از این ریشهها ، برش عرضی بگیریم، چندین استوانه آوندی پراکنده در یک پارانشیم عمومی دیده میشود.
ریشههایی که وظیفه مکانیکی دارند
مانند ریشههای خار مانند بعضی از نخلها و یا ریشههای هوایی لور (Ficus bengalensis) و ریشه زانیشلیا (Zannichellia)، از این دسته به شمار میروند.
ریشههای مکنده
گیاهانی مانند سس ، دارواش (Viscum album) و گل جالیز دارای ریشههای مکندهای هستند که وارد تنه گیاه میزبان میکنند و شیره غذایی آنها را جذب میکنند.
ریشههای برگی شکل
ریشه بعضی از ثعلبهای نواحی حاره که در سطح خاک یا در هوا قرار دارند مانند برگ یا ساقههای جوان دارای کلروپلاست فراوان بوده و عمل تثبیت کربن را انجام میدهند. به این ریشهها ، ریشههای برگی گفته میشود، گیاه تراپاناتانس (Trape natans) که یک گیاه آبزی است، در محل بندها ساقه دارای ریشههای نابجای سبز رنگ با کلروفیل فراوان است. این ریشههای نابجای ساقه وقتی بر اثر رشد ساقه در عمق بیشتر آب فرو میروند، به تدریج کلروپلاست خود را از دست داده رنگ تیره به خود میگیرند.
:: بازدید از این مطلب : 30
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0